Utrechtse startup bevordert ontwikkeling van kinderen met techniek

Wat als kinderen vanaf jonge leeftijd zichzelf al kunnen leren kennen door middel van techniek en hiermee vervolgens kunnen bepalen wat ze uit het leven willen halen, en belangrijker nog, wat ze eraan kunnen bijdragen? Het zou moeten leiden tot mensen die precies weten wie ze zijn, wat ze kunnen, wat hun doel is en bovenal: mensen die tevreden zijn.

Dat mogelijk maken is het doel van Mission Control Lab. Dat klinkt misschien een beetje abstract, maar als je verder kijkt dan alleen de producten die de Nederlandse startup levert en gaat leveren, wordt al snel duidelijk dat er meer in zit dan op het eerste gezicht lijkt.

De Utrechtse startup levert nu een aantal pakketten waarmee kinderen kunnen leren hoe technologie werkt. Ze kunnen met simpele verbindingen en printplaten bijvoorbeeld een stoplicht maken dat reageert op het openen van deuren.

Dat klinkt als Lego, maar dan iets technischer. “Het is grappig, want dat is wat we altijd horen: ‘Jullie lijken op Lego, maar dan anders’”, lacht Jessica Cobb, oprichtser van Mission Control Lab. “En we zijn natuurlijk vereerd met de vergelijking, maar toch zijn we heel anders. Kijk maar eens naar wat we aanbieden. Daar staat geen schip op dat je moet maken, we laten kinderen helemaal vrij in wat ze met onze producten kunnen. We geven ze enkel wat handvatten”, legt ze uit, terwijl ze naar een bouwtekening wijst die bij de sets zit.

Maar zelfs dat doet het product te kort. Cobb, die zelf geen technische achtergrond heeft, ziet haar startup dan ook als iets veel groters, maar kan het samenvatten in slechts één begrip: 'bijdragen aan'.

Het product is niet het doel, maar een middel om het hierboven beschreven doel te bewerkstelligen. “Het is toch geweldig als je tevreden kan zijn met jezelf, dat je weet wat je bijdraagt en dat je weet dat dat genoeg is”, zegt Cobb, met passie in haar ogen. “Dan kan je elke nacht rustig slapen."

Van zakken op wiskunde tot lesgeven aan kinderen

Die passie ontwikkelde zich gedurende haar leven. Cobb moest van haar ouders studeren, terwijl doktoren het juist afraadden. Ze had namelijk narcolepsie, een aandoening waardoor je ineens in slaap kunt vallen. Ze deed haar best om zoveel mogelijk stof op te nemen en was naar eigen zeggen een goede student. Alleen wiskunde, dat bleek een uitdaging.

“Ik was niet goed in wiskunde en ben negen keer voor dat examen gezakt, dus de decanen vertelden mij dat ik dat maar moest laten voor wat het was”, zegt Cobb. “Maar eigenlijk was wiskunde te simpel voor mij, waardoor ik mijn aandacht er niet bij kon houden.”

Het was een eerste teken dat er iets moest veranderen. Niet lang daarna raakte ze betrokken bij een ongeluk waarbij ze lichte hersenschade opliep. “Wonderbaarlijk genoeg genas ik intelligenter dan ik was. Mijn hersenen vertoonden meer neuroconnecties dan voorheen.”

Door die gebeurtenis besloot Cobb dat ze mensen met hersenschade wilde helpen. Niet zo zeer om ze te genezen, maar meer om te bepalen wat ze met de overgebleven capaciteit wel konden doen.

Een studie psychobiologie was een logische volgende stap. Ze wilde leren hoe 'mindfulness' het afweersysteem van de hersenen kan versterken, maar raakte op een gegeven moment afgeleid. Ook trok het snijden in hersenen en bezig zijn met zieke mensen haar niet bepaald.

Ze gooide het over een heel andere boeg en begon met de fabricage van machines, ‘steambenders’ zoals ze deze noemt. “Dat zijn apparaten waarmee je hout kunt buigen om bijvoorbeeld boten mee te maken”, zegt Cobb. Daar ontwikkelde zich een interesse voor robotica en elektronica. Maar om daar in verder te kunnen, moest ze leren programmeren.

En dat dacht ze niet te kunnen, gezien haar achtergrond. Gelukkig was er een vriend die haar daarmee wilde helpen. Hij vroeg alleen dat ze er open voor stond en eraan wilde werken. Precies de mentaliteit die ze haar hele leven al had, dus dat ging goed komen.

Van het een kwam het ander en werkte ze bij en voor grote namen als Google (Project Ara, de modulaire smartphone) en de BBC (micro-computer Micro:bit), en reisde ze de hele wereld over. Hierbij kwam ze met veel mensen in aanraking die ze bij haar projecten betrok, en die haar bij hun projecten betrokken. Uiteindelijk belandde ze op de universiteit van Illinois in Chicago, waar ze werd gevraagd of ze haar ervaringen aan kinderen wilde leren. En daar begonnen alle puzzelstukjes van haar verleden op hun plaats te vallen.

Al deze gebeurtenissen lijken op een chaotisch leven met veel verschillende, onsamenhangende ervaringen, maar Cobb ziet het anders.“Ik noem dit ook wel mijn ‘inventure’, mijn manier van ontdekken wie ik ben en wat ik kan bijdragen aan de wereld. Iets wat we nu ook voor anderen proberen voor anderen met Mission Control Lab, maar dan veel korter. Ik deed er 15 jaar over, dat kan sneller”, grapt Cobb.

“Bij het lesgeven besefte ik wat ik allemaal in mijn leven had gedaan en wat het mij had gebracht. Ik zag de rode draad verschijnen. En dat allemaal door techniek en het feit dat ik met een bepaalde werkethiek, een wil om te leren en een goed humeur enorm veel heb geleerd en veel met mensen heb kunnen samenwerken”, zegt Cobb. “En eigenlijk is dat ook het enige wat we vragen voordat je met onze producten begint: een beetje werkethiek en een goede wil. Daar kom je erg ver mee.”

Mission Control Lab als aanvulling op het reguliere onderwijs

Maar hoe werkt het product dan? Op het eerste gezicht zijn het immers wat printplaten met simpele functionaliteiten die je aan elkaar kunt verbinden met wat speciale tape die stroom geleidt.

“Laten we een voorbeeld nemen: het is warm in huis en je krijgt visite, dus je wil dat het afkoelt, wat doe je?”, zegt Cobb. “Je maakt een ventilator, maar die wil je automatiseren, wat doe je dan? Maak je hem afhankelijk van de temperatuur, verbind je hem aan de lichtknop, of zet je hem op een timer?” Collega Bálint Köteles, die de media voor Mission Control Lab doet, haakt in: “Ik wil dat de ventilator aan gaat als ik thuiskom, als ik de auto parkeer.”

Cobb begint nog meer oplossingen op te rakelen en fabriceert binnen een paar bewegingen een voorbeeld. Door verbindingen te leggen ontstaat er ineens een werkende mini-ventilator die via een lichtsensor in- en uitschakelt. Het simuleert een automatische verkoeling die aan of uit gaat als het licht in huis aan of uit gaat.

“En dit is nog maar het begin. Je ziet dat kinderen hiermee zelfs complexe problemen durven op te lossen en dat ze er enorm enthousiast van worden”, zegt Cobb. Door dat proces door te maken, kunnen ze ontdekken waar hun interesses liggen en daarop doorpakken.

Maar de echte kracht van het product komt naar boven in groepsverband. Daar komen de kinderen die niets met technologie of elektronica hebben namelijk ook aan bod. “De kinderen die in eerste instantie niets met onze producten hebben, kunnen juist hiermee ontdekken wat ze wel kunnen doen, en vooral wat ze leuk vinden”, legt Cobb uit. “Als kinderen in een groepje werken kan een minder technisch iemand er bijvoorbeeld voor kiezen om de presentatie te doen, of het logo te ontwerpen, ik zeg maar wat. Daarmee ontdekken ze waar hun krachten liggen.”

Je zou kunnen stellen dat de alternatieve kijk op de ontwikkeling van kinderen haaks staat op die van het huidige onderwijssysteem. Mission Control Lab focust zich op de individuele ontwikkeling, terwijl de jeugd op scholen allemaal door hetzelfde stramien gaat. Maar niets is minder waar.

“Nee, helemaal niet zelfs. Ik denk dat het systeem prima werkt en dat kinderen op deze manier met heel veel dingen in aanraking komen en ook een goede basis opbouwen. Ik denk dat we daarom een heel goede toevoeging kunnen zijn. Een extra tool voor de leraren en de kinderen om het meeste uit het lesmateriaal te halen”, stelt Cobb.

Dat is dan ook de reden dat Mission Control Lab actief bezig is om samenwerkingen met scholen en bibliotheken aan te gaan. Het is de beste manier om in aanraking te komen met de doelgroep, maar ook om duidelijk te maken wat het precies is. Opmerkelijk is wel dat de startup ervoor kiest om via de creatieve kanten van scholen binnen te komen.

“We merken dat het heel goed werkt als we via de handenarbeidlessen onze producten aanbieden”, zegt Cobb. “Het helpt ook dat onze producten, op de tape na, herbruikbaar zijn. Scholen doen dus veel langer met hun investering dan zeg verf, kwasten en papier dat na een keer gebruik weggaat.”

Aan ambities geen gebrek

Hoewel het bedrijf op het moment van schrijven in 30 landen actief is, heeft het nog wel moeite om de doelgroep buiten de scholen om aan te spreken. Maar daar moet binnenkort verandering in komen, want er staan wat belangrijke samenwerkingen op de rol. Welke dat zijn kan Cobb nog niet zeggen. "Eind oktober, tijdens de Dutch Design Week, wordt meer bekend."

Net als bij het product dat de startup maakt, staat samenwerken hoog in het vaandel bij Mission Control Lab. “We geloven er heilig in dat je samen meer bereikt dan alleen. En daarom proberen we ook zoveel mogelijk via partnerschappen de markt te betreden”, legt Cobb uit. “Het helpt ons niet alleen een bepaalde groep mensen te bereiken, maar helpt ook direct met het uitleggen van ons product, aangezien er een werkende applicatie aan vast zit.”

Daarnaast moet er in 2023 een eigen app komen die het Mission Control Lab-universum een gigantische boost moet geven. “Het idee is dat mensen er met elkaar kunnen samenwerken aan projecten, van elkaar kunnen leren en video’s van eigen projecten kunnen delen”, vertelt Köteles. “Ook zouden bedrijven zoals een Unilever een duurzaamheidsprobleem kunnen delen met de gebruikers van de app en die vragen om met creatieve oplossingen te komen”, vult Cobb aan. “Deze merken kunnen werken aan hun verbintenis met hun toekomstige werknemers en hierdoor uitvinden wat ze boeit en wat hun ideeën zijn.”

Ook hier wordt snel duidelijk dat de plannen heel groot zijn voor de toekomst. En aan het enthousiasme van Cobb zal het niet liggen. Hoe meer ze vertelt over haar bedrijf, hoe vrolijker en energieker ze wordt. Iets wat piekt als ze vol trots haar nieuwste product laat zien: een kleine printplaat met een speaker waarop 4 verschillende opnames van 30 seconden kunnen worden opgeslagen.

Ze begint gelijk meerdere voorbeelden van toepassingen te tonen en gaat na elk steeds meer stralen. “Misschien dat je het niet helemaal ziet, maar dit is echt iets heel groots, iets wat nog nooit eerder gedaan is”, lacht ze.

Het kleine speakertje wordt binnenkort via investeringsplatform IndieGogo aangeboden voor 25 euro, “een geweldige prijs, want vergelijkbare dingen kosten al snel drie keer zoveel”, zegt Cobb.

Overigens is er niet voor IndieGogo gekozen omdat Mission Control Lab problemen heeft met het vinden van investeerders. De keuze viel erop omdat ze er ook kunnen werken aan merkbekendheid.

Op het gebied van investeerders is het voor Cobb vooral een keuze met wie ze wil samenwerken. “We werken hier aan een langetermijnvisie, hier zie je geen resultaten na drie jaar. Dus het moet goed voelen als we met iemand in zee gaan.”

Dat maakt het nu ook lastig om te zeggen wat voor effect de producten van Mission Control Lab gaan hebben op, laten we het gelijk maar groot zeggen, onze samenleving. Voor nu kunnen we alleen maar zeggen dat we zelf hebben ondervonden wat een paar printplaatjes en wat elektrotape kunnen uitlokken: veel meer dan je op het eerste gezicht zou denken.

LEES OOK: De wereld van hippe startups kraakt: geen bakken met geld meer en de eerste ontslagrondes dienen zich aan